Górskie jezioro

Raffian

Wstałam rozciągnęłam się i zgrabnym krokiem poszłam coś upolować.

Reisa

- Ach znowu przyszłaś?
Zapytałam po czym wstałam i poszłam nad wodę stanęłam koło Hidoiego i usiadłam. Czekałam czy coś się stanie.

Raffian

Wróciłam najedzona nic nie powiedziałam i poszłam popływać

Reisa

- Gdzie leziesz?! nie widzisz, że potwór stoi w wodzie?
Zapytałam lekko zdziwiona, że ona idzie.

Raffian

Dalej nic nie mówiłam i wróciłam odwróciłam się od innych w stronę wody i patrzyłam się na wodę.

Hidoi

Pokręcił głową bezsilnie. Widząc, że bóstwo nie ma zamiaru odpowiedzieć. Odwrócił się arogancko, uważając że ma do tego prawo. Z szelmowskim uśmieszkiem powędrował do Reisy, ładniejszej wg. niego wilczycy. Warknął cicho pokazując swoją moc, jego kły wyglądały na przezroczyste.
- Jak tam?- zapytał. Radar wilka się poruszył, widać, że bez większej przyczyny. Mruknął uwodzicielsko i obszedł wilczycę.
- Zaszczycisz mnie sowim mianem?- zapytał siadając po prawej stronie wadery.

Reisa

Nic nie usłyszałam. Głupia istota nie wie w co sie pakuję.
- Popatrz w górę to może się opamiętasz.
Powiedziałam bo właśnie nad nią był on. Siedziałam koło Hidoiego. Przy nim nie wiem czemu czułam się bezpieczniej. Zwróciłam się teraz do Hidoiego
- Reisa. A ty jakie masz miano?
Zapytałam. Kontem oka jeszcze patrzyłam na postępowania Raffian, ale potem juz mnie to nie obchodziło.

Raffian

Podeszłam do nich i powiedziałam
- Nie rozumiem czemu się na mnie uwziełaś?
Powiedziałam spokojnym głosem
- Przepraszam za naszą bójke, przyznaje się ja zaczełam masz mnie dość ale mam prawo leżeć na plaży i dzięki że mnie ostrzeżasz.
Powiedziałam z uśmiechem.

Reisa

Teraz to ja miałam ja w nosie. Patrzyłam w oczy Hidoiego i czekałam

/z/w kolacja/

Hidoi

Poszerzył uśmiech. Widział co wyprawiała "nowa" wadera. ~ Trudno, robi to na własne ryzyko~ pomyślał z niespokojnym wyrazem twarzy. Jeżeli będzie musiał trzymać berło tej Watahy, to ogarniać będzie tą gromadkę tygodniami. Przejechał pazurami do przodu, ta czynność wbijała w powietrze niemiłe dla ucha skrobanie. Przejechał nosem po szyi Reisy. Zbliżył pysk do jej ucha.
- Hidoi i lepiej je zapamiętaj- szepnął z nutką grozy.

Reisa

- Miło. Zazwyczaj pamiętam imiona więc oto się nie martw.
Powiedziałam.
/ z/w kolacja i na razie kończę za jakieś 45 min przyjdę z powrotem./

Hidoi

Syknął dość głośno wysuwając swój przedziwny język. Ach, zepsuła mu taką akcję. Uśmiechnął się szyderczo, wstał po czym podszedł do Raff, omiótł jej bok ogonem.
- Daj spokój, bo będzie problem.- pierwsze dwa słowa powiedział wolno zirytowanym tonem, natomiast resztę wy warczał. Uderzył lekko kitą wilczycę po czym stanął za Reisą.- Hmm... Rozumiem, a wiesz kim jestem?- zapytał tajemniczo.

Avira

Stwór zupełnie nagle,zapadł się pod wodę. Nad wami niebo zrobiło się wręcz czarne.Deszcz zaczął lać,a wiatr mocno targał wasze futro,powodując lekki ból i dreszcze. Z jednej strony,dobiegł Was piękny głos.
Nie bójcie się,chodzicie tu się schronić...
Przerwał jej chropowaty,głęboki głos.
Nie,nie idźcie do niej to pułapka.
Nie wierzcie jej,ona was zje-opowiedział piękny głos.
Ten brzydszy milczał.

Hidoi

Tak to był oszust. Głosy... głosy?! Raczej wiatr, chociaż. Lekko zszokowany wzniósł wzrok w niebo. Czarne, niczym kruk, ciemność ogarnęła go. Lewe oko zgasło, widział naprawdę niewiele. Hmmm... stary morał, brzydkie opakowanie znaczy dobro. Zawył głośno, miał nadzieję, że wysłuchają go.
- Gdzie mam się kryć? Widzę tu jedynie wodę i baldachim z drzew.- powiedział giędkim, dźwięcznym głosem. Był większy od Rei, przewrócił ją. Był tuż nad nią, no co, dżentelmen. Krople nie roztapiały się do końca w kontakcie z jego sierścią, przeszły go dreszcze.

Raffian

Odeszła trochę nic nie mówiąc bo zaś będzie bójka powiedziała tylko
- To jest moja sprawa po co się wtrącasz.
Powiedziała normalnym głosem.
Widziałam czarne chmury, dreszcze przeleciały po całym moim grzbiecie nie wiedziałam co robić, pomyślałam jak się coś stanie to i tak nikogo nie obchodzę że i tak mnie nikt nie lubi więc tylko wstałam i patrzyłam się w czarne chmury.

Avira

-Nie nie złudzenie wilku,tylko prawda-powiedział piękny głos.
-Wy widzicie baldachim drzew,my mamy groty,decyzja należy do was-powiedział chropowaty głos.
Nie dodali,że radzą się pospieszyć.Drzewo runęło im na wyjście z jeziora,a wiatr się nasilał.

Hidoi

Przybrał zamyślany wyraz pyska i odczekał chwilę. Niby to się zastanawiał Laughing

. Chciał wybrać jaskinię chropowatego głosu, choć powinien wybrać ten bardziej jadowity. A no, przecież może uciec.
- Wybieram, jaskinię... hm... tę drugą.- powiedział stwarzając napięcia. Nadal wpatrywał się w Wardę.

Avira

A więc chropowaty głos Cię zabrał.
-Chyba nie będziecie tak głupi jak on-rzekła,kobieta?
Wiatr się wzmagał,tymczasem chropowaty głos należał do,wilka!Ale nie zwykłego,wilk był otoczony pierścieniem ognia,a jego futro płonęło.
-Miejmy nadzieje,że twoi przyjacielu,nie wybrali żmijki-wymruczał.

Raffian

Popatrzyłam się na inne wilki i potem na czarne niebo. Myślałam nie pójde się schronić zostane tu chropowaty głos wydał mi się znajomy.

Reisa

- A ja nie wybieram żadnej. To czego nie czuję ani nie widzę nie po pełnię błędów.
Powiedziałam po czym zamknęłam oczy. Otworzyłam je
- A ty gdzie pójdziesz?
Zwróciłam się do Raf.

Hidoi

Uśmiechnął się ciepło, wybrał dobrze. Jego wzrok pochłonął ogień, cudowne zjawisko. Przypomniał sobie o Reisie, otworzył lekko pysk w zamiarze przedstawienia żądań.
- Widziałeś tą czerwoną wilczycę? Mógłbyś ją tu aportować?- zapytał siadając. Jego oczy zaczęły świecić, źrenice się rozszerzyły. Jego uwagę pochłonął płomień.

Raffian

- Ja tu zostaje.
Powiedziałam
- A samiec przy którym siedziałaś wybrał chropowaty głos nie idziesz za nim?
Zapytałam bo podejrzewam że są przyjaciółmi.

Avira

-Dwie które zostały,same muszą zdecydować,taka wola-powiedział ognisty wilk.
Spojrzał się przez okienko.
-A radzę im wybierać szybko i dobrze-dodał.

Na dworze tym czasem rozszalał się wiatr i ulewa.Deszcz spadał ciężkimi kroplami a wiatr zmieniał się w tornado.

Reisa

- Może tak może nie. Zobaczę. Nie jestem dobrym kochanym grzecznym wilczkiem.
Powiedziałam i ruszyłam za Hidoim.
- Mogę iść z tobą?
Zapytałam Hidoiego potem głosu
- Czy sprawisz mi zaszczyt żebym poszła do twych grot?
Zapytałam po czym uśmiechnęłam się szyderczo w stronę Raf.
- Idziesz?