Górskie jezioro

Avira

Zupełnie nagle zerwał się mocny wiatr.Drzewa zaczynały się uginać a w jeziorze powstawały fale. W pewnym momencie z jeziora zaczął się wyłaniać potężny kształt. Ogromna lwia głowa,wynurzyła się z wody.Po chwili było widać,ogromne smocze skrzydła. Po chwili pojawił się koński ogon.Ciała i nóg,nie było jeszcze widać.Co robicie?

Reisa

Zerwałam się z miejsca warknęłam i odsunęłam się dwa kroki. Cały czas warczałam dziwne coś było lwem, smokiem, koniem jednocześnie raczej to była mieszanka tego wszystkiego.

Avira

Tymczasem dziwne zwierze ryknęło i zaczęło wyłazić z brzegu.Ryk był naprawdę oszałamiający. Przedni nogi zaczęły się wyłaniać.Była to smocza,zakończona dziwnymi pazurami.Druga łapa była zakończona płetwą. Ciało było zakończony skorupą żółwia a ogólnie cielsko miało pióra.W końcu stwór wyłonił się cały.
-Kto się ośmielił mnie obudzić!-ryknął dziwny stwór,wywołując u was zawroty głowy.

Reisa

Ból w uszach był straszny.
- Nie wiem. Może ja może ktoś inny... albo po prostu sam się obudziłeś?
Powiedziałam odsunęłam się jeszcze krok.
- I tak nawiasem kim albo może czym jesteś?
Zapytałam zdziwiona warknięcia cały czas dochodziły z mego gardła.

Avira

Warknął.
-Nie tak bezczelnie psiaku,bierz przykład ze swoim kolegów,koleżanek którzy siedzą cicho!-zerknął na inne 'psy'.
Walnął mocno ogonem o ziemie,powodując drganie podłoża.
-Jam jest Dragonsevel,strażnik jezior i przyszłości-wypowiedział.

Reisa

- Nie jestem psem. Jestem wilkiem.
Powiedziałam to z dumą.
- Fajnie. Ja jestem Reisa na razie nowa w tej krainie.
Mówiłam jakby był po prostu moim nowo poznanym przyjacielem. Lubiłam takie stwory.
- Przyszłości? W jakim znaczeniu?
Powiedziałam lekko się zachwiałam od tych trzęsień ziemi.

Avira

Dziwny stwór pokręcił łbem.
-Strzegę przyszłości Boga Fal,morza-powiedział z sykiem.
Ryknął na inne wilki by się obudziły. Spojrzał się na czerwoną,była z watahy nieprzyjaciela.Póki co morze i ogień się nie przyciągają.

Reisa

- Fajnie. Jak byłam mała zawsze chodziłam nad wodę tam był spokój bo szum fal mnie uspokajał.
Powiedziałam. Chciałam dać do zrozumienia mimo, że jestem z watahy ognia lubię też wodę i pływanie.
- Chyba się nie obudzą. Jest noc to wolą spać.

Avira

Niebezpieczny błysk w oku stwora,spowodował u was dreszcze. Smok ryknął,budząc ze stanu odrętwienie inne wilki,i zarzucił pętle z ogona na szyję Reisy.Uniósł ją i z wysokości paru metrów nad wodą,upuścił.Reisa poczuła ból i zaczęła tracić przytomność.Wasza reakcja?

Reisa

- Dlaczego tak ostro?
Powiedziałam ostatkiem sił. Bolało. On był wielki cóż miałam poradzić. Trzepałam głową żeby nie stracić przytomności. Ledwo wstałam i zachwiałam się. Wreszcie stanęłam na sztywnych nogach i weszłam na skałkę położyć się tam. Tam po prostu leżałam i byłam ledwo naprawdę ledwo przytomna.

Hidoi

Podniósł się, jego ciało zadrgało. Ze szpary pozostałej po uśmiechu wysunął się długi, cienki, wężowaty język. Spojrzał dumnie w oczy stwora. Jego źrenice się rozszerzyły, miał ochotę skakać z radości, ale powstrzymał się.
- Jestem Hidoi!- przekrzykiwał szum fal, Undertaker opowiadał mu o tym bogu. Prze niego została mu podłużna blizna na pysku, ale nie ważne. W jego rodzinnym mieście czciło się go pod imieniem Yokai.
- Czcigodny Yokai Arikuse, "to" jest członek z mojego stada!- wyjaśnił, uspokajając myśli. "To" wymówił niby to jako plugawe słowo określające wilczycę.

Reisa

- Hej. Nie jestem rzeczą.
Powiedziałam ledwo słyszalnym tonem oburzenia. Leżałam. Nie mogłam wstać. Nie bałam się. Wstałam chwiejąc się na nogach.

Avira

Usłyszał wilka.
-Skąd znasz mnie,wilku?-zapytał się lekko zdumiony.
Tego akurat się nie spodziewał. Spojrzał się beznamiętnie na czerwoną wilczycę.

Reisa

Ach nie poddałam się stałam i czekałam teraz stałam pewniej sztywno gotowa na wszystko. Ból był, ale do zniesienia.

Avira

Stwór ryknął na czerwoną wilczycę. Był dzisiaj w nie najlepszym humorze. Uderzył mocno ogonem w ziemię wywołując kolejne jej dreszcze.Kłapną zębiskami przed basiorem.

Reisa

Upadłam.Wszystko bolało lecz nie poddawałam się zaciskając zęby wstałam.
- Co się stało, że jesteś taki zły? Czy to słowa, że chodziłam nad wodę cię tak rozzłościły?
Powiedziałam. Znowu stałam, ale ledwo wystarczył by lekkie trącenie a bym upadła.

Hidoi

Opuścił łeb, na jego wargi wstąpił potępieńczy uśmiech.
- Mieszkałem w wielkim królestwie, Hindeis. Podzielone zostało na trzy prowincje. Jedną z nich zamieszkiwali Vampirzy, drugą Wężownicy, a ostatnią Dajmony.- wyjaśnił tajemniczo. Należał do wyjątkowego rody Wężowników.- Vampirzy wierzyli tylko w dwóch Bogów. Wężownic czcili wiele, a Dajmony mieli tylko jednego.- ciągnął posuwając pazury po glebie, z dziwnym skrobem zagłębiały się w glinę.- Tu właśnie stoi przed Tobą Wężownik z jadu i kości.- rzekł dumnie, może za dumnie? Lekko przechylił łeb wy widzieć wijącą się w agonii wilczycę- Jednym z bogów jesteś ty, Yokai- dodał.

Avira

-Nie wilczyco-powiedziałem jedynie.
Machnąłem skrzydłami i spojrzałem się na wilka.
-Skoroś taki mądry troi odpowiedz na prostą zagadkę.
[i]Jeden król ma 100złota,trzeci król ma 150złota,a trzeci król ma 200złota,jak to możliwe,że najbogatszy jest ten,co ma najmniej złota-zapytał się chytrze.
[/i]

Reisa

Niech gadają o zagadkach a ja się prześpię.
/pa kończę/

Hidoi

~ Hmm.. w tej zagadce jest błąd, dwa "trzeci Król"~ myślał. Jego pysk przez chwilę nie wyrażał żądnej emocji.
- Co było pierwsze? Kruk, czy jajo?- zapytał. A co, on też zna różne. Nie miał pewności czy to ten prawdziwy bożek, czy może oszust. Na jego udzie powstała już spora ranka, coś, co tkwiło w skórze trzeba wyjąć. Na jego mordce pojawił się cień uśmiechu.

Avira

Stwór zawiedziony pokręcił łbem.
-Na mą zagadkę nie odpowiedziałeś.A odpowiedź jest prosta.Nie ma jej.Po porostu.Co do twojej to,bóg wiatru stworzył jajko kruka,jako,że pierwszy to kruk miał być posłańcem. Lecz widząc co się wykluło,posłaniec wiatru,dał kruka bogu ciemności.Choć tak samo jak z kurą,to pytanie zawsze sobie ludzie zadawali,lecz jeden z fizjologów powiedział,że to zarodek kury był pierwszy-bóg musiał si.ę przekonać,czy on to zrozumie.

Reisa

Obudziłam się ziewnęłam. Bolała mnie głowa i żebra, ale ok mam to gdzieś. Wstałam przeciągnęłam się jak nigdy nic i podeszłam do brzegu. Napiłam się wody i ochlapałam się woda. Wróciłam na skałkę i nic nie mówiąc ległam sobie.

Raffian

Przyszłam z dobrym dniem. Zobaczyłam dwie nieznajome wilki myślałam żeby wrócić ale szłam dalej ległam. I patrzyłam się przez króciutką chwile na innych i zasnęłam.

Hidoi

Przez kilka sekund panowała grobowa cisza, wydawało się nawet, że nawet fale ucichły. Hidoi stał z oczami jak patelnie, jego futro przeszywał lodowaty wiatr, aż przeszedł go dreszcz. Na oczy nie widział kury, wyobraził sobie zielonego królika z rogami i dziobem. Otworzył nieco pysk, po czym potrząsnął łbem.
- Hmm... Jedna osoba stworzyła kruka i sobie go darowała?- zapytał nieco sarkastycznie. W jego religii była bogini Czarnego wiatru, panowała nad mrokiem i wiatrem. Jego górna warka zadrgała, no ale nie należy śmiać się z błędy bóstwa. Poczuł najostrzejszy zapach wadery z tej krainy, Raffiany. Odwrócił się do połowy, czysty odruch, po czym powrócił do poprzedniego stanu, sytuacja powtórzyła się kilka razy. Zdecydował w końcu, że zajmie się kobitkami później.- Rozumiem zamysł, to tylko mała pomyłka- powiedział nieco zirytowany.