Górskie jezioro

Reisa

- nie wchodzisz?
Zapytałam po czym. Wlazłam płycej żeby łapcie dotykały dna.

Raffian

- Nie dzięki nie mam ochoty.
Powiedziałam z uśmiechem.
- Może przeszłyśmy się kiedyś gdzieś na polowanie?
Zapytałam.

Reisa

- Na to to ja nie mam ochoty.
Odpowiedziałam

Co najmniej 10 słów w poście!!Czyt.Regulamin.
Kih

Raffian

-Aha to ok.
Pomyślałam że potem sobie pójde polować. Położyłam pysk na łapach i zasnełam.

Hidoi

Wyskoczył z chatki po czym prawie błyskawicznie pojawił się koło Reisy. Polizał łapę wężowatym językiem, od tak bez celu. Przejechał ogonem po boku wadery.
- To idziemy gdzieś?- zapytał uwodzicielskim szeptem.

Reisa

- A gdzie?
Zapytałam przebudzona. Szczerze mówiąc chciało mi się gdzieś iść, ale jego ogon został zepchnięty moim.

Hidoi

Mruknął coś zbity z tropu, jakoś nie wiedział gdzie. Zrobił dość głupi wyraz pyska.
- Do Baru- powiedział bez zastanowienia.

Raffian

Obudziłam popatrzyłam się na Reise i na jej znajomego, podniosłam głowę i potem się popatrzyłam wokół czy nie ma innych wilków. Popatrzyłam się na piękny księżyc i gwiazdy.

Reisa

- Dobra.
Powiedziałam po czym zaczęłam iść
- Idziesz?
Zapytałam. Po czym już wyszłam.

z/t

Hidoi

Machnął łbem.
- Sajonara bejbe!- krzyknął po czym pobiegł w całkowicie innym kierunku. Nie odwrócił nawet łba.

[z/t]

Raffian

Popatrzyłam się na Reise i jej znajomego jak idą ja zostałam i patrzyłam się w niebo.

Kihe

Właśnie tak idąc Kihe spotkał innego wilka. Wilk miał czerwoną grzywę. Idące za Kihem psy zaczęły warczeć. Kihe po chwili uspokoił psy i kazał im gdzieś iść. Psy posłuchały wilka i po chwili zniknęły w najbliższych krzakach. Jeszcze przez chwilę było widać czarny ogonek wystający z krzaków, ale i on po chwili zniknął. Kihe spojrzał na wilka.
- Nawet nie wiesz co tracisz.
Rzekł do wilka i poszedł przed siebie.
- Ja na Twoim miejscu bym został.
Dodał po chwili, i zniknął za pewnym drzewem. Tak idąc zauważył jezioro, a niedaleko niego grupke wilków. Szedł w ich stronę. Szedł, szedł, a po chwili zniknął. Podszedł do grupki wilków i zaszedł ich od tyłu. Nie oddychał nie ruszał się, serce mu nie biło, ale żył. Jak to możliwe? No cóż, takie są zalety bycia demonem...

Raffian

Popatrzyłam się nieznajomego mi wilka w głębi duszy ucieszyłam się że nie będę sama i może się z nim zaprzyjaźnię ale też myślałam że może być zły i okrutny i mnie może zaatakować jak inne wilki które spotkałam.

Przecież jestem niewidzialny.

Kihe

Wilk po chwili pojawił się. Spojrzał się na zebrane tu wilki. Szczególnie upodobał mu się pewien wilk. Wygladał jakby chciał z kimś porozmawiać, a nawet zapoznać się, ale żeby dostać uznanie od Kihe'go potrzeba dużo pracy.

Reisa

Spokojnym i dziwnie wesołym krokiem wróciłam. Zobaczyłam nowego wilka. U mnie mówiło się Neqer, ale tutaj? Cóż tego jeszcze nie wiem.
- Witam.
Powiedziałam i połozy łam się nad płycizną.

Kihe

Spojrzał tylko raz na wilczycę. Jakby chciał powiedzieć oczyma "Witam", ale zamiast tego skinął łbem i rozłożył ostrożnie skrzydał, a po chwili je złożył. Popatrzał na zebrane tu wilki.

Reisa

Skrzydła? Czyżby chciał się pochwalić?
Myślałam. Weszłam na moja skałkę i tam usiadłam.
- Tam gdzieś daleko stąd gdzie błękit ma kres, leży prawdziwy raj który mym domem jest.
Zaszeptałam i położyłam się spać.

Kihe

Wilk wzbił się w powietrze. Zrobił 3 kółka i wrócił ostrożnie na ziemię. Ale cóż to? Kihe gdzieś sie zagapił i z pluskiem wpadł do wody. Co prawda woda była jeszcze ciepła, ale źle szal był zmoczony. Wyszedł z wody i otrzepał się.

Reisa

Obudziłam się. Zobaczyłam jak ląduję w wodzie. Zachichotałam.
- Uważaj gdzie lądujesz.
Powiedziałam ze śmiechem na pysku.

Raffian

Popatrzyłam się na wilka jak ląduje w wodzie uśmiechnęłam się i zasnełam... Po chwili wstałam i poszłam popływać

Kihe

- Sadzisz, że to takie śmieszne?
Zapytał z nutą złości. Podszedł do wilczycy.
- A to może zdarzyć sie każdemu. Nawet tobie.
Mruknął i wskoczył na najbliższą skałę. Czekał, aż słońce wysuszy jego futro i szal.

Reisa

- Nie mi się to raczej nie zdarzy, bo nie mam skrzydeł.
Powiedziałam.
- Śmieszne no trochę jest.
Powiedziałam i przymknęłam oczy bo słońce mnie raziło.

Kihe

- To nie znaczy, że nigdy ich nie będziesz mieć.
Powiedział. Rozejrzał się wkoło. Wszyscy, albo leżeli, albo siedzieli, albo stali, lub pływali. I tak Kihe był najsilniejszy z ich wszystkich.

Raffian

Wyszłam z wody i podeszłam do Reise i wilka
- O czym gadacie?
Zapytałam z nudów.